Κυριακή 21 Μαΐου 2017

Πεζοπορική διαδρομή στο Φαράγγι της Μέλισσας στη Λευκάδα

 Στο καταπράσινο νησί της Λευκάδας περπατήσαμε μια πανέμορφη διαδρομή  που προτείνεται σε όλους τους φυσιολάτρες πεζοπόρους, καθώς τα μονοπάτια είναι ήπιας κατάβασης και ανάβασης ακόμα και για  αρχάριους (βαθμός δυσκολίας Α). Από τη πόλη της Λευκάδας κατευθυνθήκαμε προς Καρυά μέσω του επαρχιακού δρόμου προς το Δήμο Σφακιωτών. Μετά από 6 χιλιόμετρα υπάρχει  Μνημείο για την εξέγερση των χωρικών κατά της Αγγλικής προστασίας τον Οκτώβρη του 1819.




 Ακολουθήσαμε στα δεξιά  τον ασφαλτοστρωμένο δρόμο. Υπάρχει πινακίδα που γράφει προς Φαράγγι της Μέλισσας. Διανύοντας 3 χιλιόμετρα μέσα σε ελαιώνες, αμέσως μετά εισήλθαμε σε βατό χωματόδρομο, στα δεξιά μας. Η βλάστηση σε προετοιμάζει για την είσοδό σου στη καρδιά του δάσους. Σε λίγο αντικρύσαμε την πύλη εισόδου του φαραγγιού.



Εκεί παρκάραμε το αυτοκίνητο. Ο καιρός ήταν συννεφιασμένος αρκετά, αλλά φυσούσε ευχάριστο ανοιξιάτικο αεράκι καθώς βρισκόμαστε στα τέλη Μαΐου. Προσπερνάμε την πύλη και η αίσθηση είναι ότι η πύλη αυτή οδηγεί στο μαγικό δάσος των παραμυθιών. Πατάμε σε ένα μαλακό στρώμα βελούδινων πλατανόφυλλων που οι στάλες της πρωινής βροχούλας τους έχουν δώσει όλες τις αποχρώσεις του καφέ. Από κάτω αναδύεται η γλυκερή μυρουδιά του χώματος. Τα τεράστια πλατάνια φορτωμένα με νεαρή φυλωσσιά γέρνουν και πλέκουν τους κλώνους αφήνοντας να γλυστρούν ανάμεσά τους τις χλωμές ακτίνες της συννεφιασμένης Κυριακής. Ο ήχος από το κελαρυστό νερό της Πηγής της Σπηλιάς που είναι δίπλα μας σμίγει με τα τιτιβίσματα των πουλιών...



Προχωράμε δίπλα από την κοίτη του ρέματος με τις ξασπρισμένες πέτρες φτάνοντας σε ένα μικρό κομμάτι τσιμεντένιου δρόμου. Εκεί υπάρχουν δύο πινακίδες που δείχνουν τις κατευθύνσεις προς Απεταστή  και Κακό Λαγγάδι.


Τα μονοπάτια είναι πλακόστρωτα με ξύλινα κιγκλιδώματα.


Επιλέξαμε την διαδρομή προς Απεταστή. Σε όλη την πορεία  μας ακολουθούσε μουρμουρίζοντας το ρέμα. Ψηλά κυπαρίσσια, πουρνάρια, βάτα, κουτσουπιές, υπέροχα πλατάνια, κουμαριές, ιτιές και ασφάκες ''πνίγουν" το μονοπάτι  σε  σφιχταγκάλιασμα. Η παλέτα της νεράιδας του δάσους ζωγραφίζει υπέροχα σχέδια και ο νους γαληνεύει....Σε κατάλληλο σημείο υπάρχει ωραία  θέση για ξεκούραση.


Το μοναπάτι αυτό είναι κυριολεκτικά χαραγμένο μέσα σε οργιώδη βλάστηση και μπορεί κάποιος να το περπατήσει σε δέκα λεπτά .Αφού απολαύσαμε το μεγαλείο της φύσης επιστρέψαμε κατόπιν στη διασταύρωση και ακολουθήσαμε το μονοπάτι προς Κακό Λαγγάδι. Η βλάστηση εξακολουθεί να μας εκπλήσσει με την ομορφιά της. Στο δρόμο μας πέτρινα γεφύρια και μισογκρεμισμένοι μύλοι μας βυθίζουν σε μια άλλη εποχή. Τα απομεινάρια μαρτυρούν τη ζωή των ανθρώπων που πήγαιναν τα φορτώματά τους στο μυλωνά.





Το δάσος μας προσκαλεί και φτάνουμε στη καρδιά του. Μας νανουρίζει γλυκά και στο ξύπνημα μας ξεπροβοδίζει...Στο δρόμο της επιστροφής σκεφτόμασταν πως η μάννα φύση σαν κάθε μάννα μας έδωσε απλόχερα τα δώρα της.
 Άραγε εμείς τι έχουμε για αντίδωρο;

Στη παρακάτω φωτογραφία και σύνδεσμο, δείτε πώς θα πάτε με τους χάρτες της HERΕ:


ο σύνδεσμος των χαρτών HERE ΕΔΩ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Ναός Αγίου Γρηγορίου Θεολόγου, Θηβών

Πρόκειται για τα λείψανα σημαντικού μεσοβυζαντινού ναού, σε οικόπεδο των οδών Δίρκης και Πελοπίδου (Στ. Βρυζάκη) στο νοτιοανατ...